Je voelt je zoals jij je wilt voelen

Als het niet goed met ons gaat, willen we daar nog wel eens iets of iemand anders de schuld van geven. De oorzaak van ons probleem ligt volgens ons vaak extern. Dat is lekker makkelijk, want dan hoeven we zelf niet in beweging te komen. Dat geldt ook voor het probleem van onze kinderen. Het is een leerkracht, een ander kind of iets anders dat ervoor zorgt dat je kind zich zo naar voelt.

De ander

Als ik aan de kinderen die in mijn praktijk komen vraag, of ze zelf een idee hebben hoe hun probleem opgelost kan worden, hebben ze het vaak over het gedrag van een ander. De meester of juf, een broertje of zusje of een vervelend kind in de klas. Als die verandert dan is alles opgelost. Alleen werkt het zo niet. Je kunt de ander niet veranderen. Je kunt wel iets doen aan het gevoel dat de ander bij jou veroorzaakt.

Je eigen gevoel

Je voelt je zoals je je wilt voelen, ongeacht de omstandigheden. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan! Als ouders vinden we het niet fijn om te zien dat ons kind verdrietig of boos is of zich op een andere manier ellendig voelt. We willen hem graag helpen en gaan daar ook actief mee aan de slag. Verzinnen oplossingen of gaan zelf hard aan het werk om het ons kind naar de zin te maken. Daar leert je kind echter niets van. Met als gevolg dat je kind altijd op jou terugvalt, want jij kunt het oplossen. En jij blijft denken: moet ik hem nu alweer helpen, waarom kan hij het niet zelf?

Erkenning-Troost-Realiteit

Om ervoor te zorgen dat je kind het zelf leert, zal hij ook moeten leren om dat gevoel te verdragen. Hier kun je hem bij helpen door het gevoel te erkennen. (Hoe je dat doet staat bij de tips in het ebook!) Er voor hem zijn, bij hem zijn, zonder adviezen te geven, zal je kind al helpen. Zo leert je kind dat hij het nare gevoel niet weg hoeft te drukken, zich er niet door hoeft mee te laten slepen of het te negeren. Het hoort er gewoon bij en het gaat ook weer over.